Wilhelm Sasnal
Κίτρινα, μάλλον περίεργα σχήματα ισορροπούν, σε αυτούς τους δύο πίνακες, πάνω σε κάτι που μοιάζει με πάσσαλο μπροστά από μαύρο φόντο. Οι παραστάσεις είναι αφαιρετικές, θυμίζουν όμως ταυτόχρονα τοπίο. Ο τίτλος ξεκαθαρίζει τα πράγματα: πρόκειται για νάρκες θαλάσσης. Ο Βίλχελμ Σάζναλ παίρνει ως αφετηρία στη δουλειά του στοιχεία που αντλεί από την πραγματικότητα και τα μεταμορφώνει σε καινούργιες εικόνες. Εικόνες συνηθισμένες, καθημερινές, ή αντίθετα φορτισμένες εικόνες, όπως κυριολεκτικά συμβαίνει με αυτές τις νάρκες. Τα θέματά του είναι συχνά απομονωμένα, αιωρούνται στο κενό. Φαίνεται σαν να έχουν μείνει μετέωρα, σαν να διακόπηκε ξαφνικά η κίνησή τους και τώρα περιμένουν να ξαναρχίσει. Η εικαστική γλώσσα του Βίλχελμ Σάζναλ είναι ωμή και δημιουργεί ανησυχία. Η υποκειμενική θέαση του κόσμου από τον καλλιτέχνη φέρνει εγγύτερα την πραγματικότητα. Η απόλυτα προσωπική του στάση την αποτυπώνει με ευκρίνεια και καθαρότητα. Τα έργα του αιωρούνται ανάμεσα σε μια σαφή αναφορά στην πραγματικότητα και στη δική του, υποκειμενική πραγματικότητα.